بر باد رفته

دلم میخواد یه پلاکارد بگیرم دستم که روش نوشته :

من با یه نخ خیلی نازک به این دنیا وصلم

من غرق غم ، اضطراب ، استرس ، سختی و فشارم

خسته ام

در عین حال سعی میکنم این رشته نازک پاره نشه

با من مدارا کنید

بر باد رفته...

این روزها باید در کنار من باشی اما افسوس از جبر روزگار فقط در خیالم تو را دارم بر باد رفته...

من به مرگم راضیم اما نمی آید اجل بخت بد بین از اجل هم ناز می باید کشید بر باد رفته...

دیگر دلم جایی پیش کسی گیر نمیکنددیگر عاشق نخواهم شدحتی دیگر کسی را خیلی زیاد دوست نخواهم داشتهرگاه چشمم به کسی بیفتدو بخواهد ابه دلم راه پیدا کندمغزم گذشته را به یادش میاوردکه چقدر بخاطر دوست داشتن کسی باریده استچقدر در طول شب به سقف اتاق زل زدهراهش را سد میکندروی احساسات من حساب نکنیدمن دیگر آن آدم سابق نیستمکمی تا قسمتی سنگ شده ام بر باد رفته...